Tijdens de zwangerschappen van mijn eigen twee kinderen vond ik het heerlijk om mezelf onder te dompelen met positieve bevallingsverhalen.
Daarom ben ik altijd op zoek naar de leukste, grappigste en mooiste bevallingsverhalen die er zijn, voor jou zodat jij jezelf op Studio Lea ook kan onderdompelen met positiviteit!
Verhalen met een goede afloop omdat ik geloof dat wanneer je, je concentreert op het positieve dat van waarde is voor jezelf, de baby en uiteindelijk de bevalling.
Heb jij nou ook een prachtige bevalling gehad en wil jij jouw verhaal delen? Neem dan contact op via het contactformulier op de Home pagina of mail naar info@studiolea.nl
Bevallen aan de balie van het ziekenhuis door Roxanne
Vrijdag 11 december om 14:50 uur stond mijn tweede monitor-afspraak met mijn gynaecoloog ingepland.
Sinds ongeveer een week had ik steeds meer last van harde buiken, maar op deze dag voelt het nét even anders.
Omdat ik zwanger ben van ons tweede kindje kan ik het misschien ook net iets beter aanvoelen.
Samen met mijn vriend ging ik naar de praktijk. Na een half uur an de monitor te hebben gelegen kregen we goed nieuws, alles zag er goed uit.
Er waren duidelijk merkbare harde buiken te zien en ook haar hartslag was goed.
Omdat ik aanvang dat ik me anders voelde, alsof de bevalling elk moment kon beginnen werd mijn ontsluiting gecontroleerd.
En mijn gevoel werd bevestigd! Het was echt begonnen. Ik had 3 cm ontsluiting. Met dit nieuws werd ik meteen warm van binnen, ons meisje kwam er aan!
Rond 18:00 uur had mijn vriend zin in eten, we bestelde wat. Ik was veel te zenuwachtig en kon zelf niet aan eten denken.
Mijn lieve vriendin die op onze oudste zou passen kwam uit voorzorg met haar logeerspullen onze kant op mocht de bevalling vannacht doorzetten.
Toen ze bij ons thuis aankwam stonden wij inmiddels klaar om naar het ziekenhuis te vertrekken.
Rond 19:30 kwamen we aan op de kraamafdeling in het ziekenhuis. Na een snelle controle werd besloten dat wij mochten blijven, spannend!
Ik had op dit moment 4 cm ontsluiting.
Vriendlief had inmiddels weer honger en bestelde pizza, ja wat moeten die mannen anders doen. Ook deze keer sloeg ik over.
Om 21:30 werd er gecontroleerd. Er was geen ontsluiting meer bij gekomen, we zaten nog steeds op 4 cm.
Omdat er in 15 uur slecht 1cm ontsluiting bij was gekomen kwam de bevalling volgens haar alles traag op gang.
Ze stelde ons twee dingen voor: Of ze zouden mijn vliezen breken om het proces te versnellen, of we mochten naar huis om nog een dutje te doen en terug komen als er meer vooruitgang in de bevalling zat. We kozen voor optie twee aangezien ik graag de bevalling op natuurlijke wijze wou laten verlopen.
Onderweg naar huis in de auto moesten we een aantal keer stoppen omdat ik zo de weeën beter kon opvangen.
Ik weet nog dat ik me onderweg afvroeg of het wel verstandig was dat we onderweg naar huis waren.
Omstreeks 22:30 kwamen we thuis. Tegen die tijd waren mijn weeën constant en een stuk heviger. Mijn vriendin kwam nog even dag zeggen vanuit de logeerkamer.
Ik herinner me haar woorden nog goed; Hoe kunnen ze jou nou naar huis sturen?
Toch ging ik naar onze slaapkamer. Mijn vriend haalde een yogamatje voor me en legde deze voor de verwarming neer.
Ik hing een poosje aan de bedrand wanneer er een wee kwam om deze zo op te vangen.
We besloten toch weer in de auto te stappen en richting het ziekenhuis te rijden na en halfuurtje thuis te zijn geweest.
Tijdens onze rit naar het ziekenhuis kreeg ik al persdrang, ik kon moeilijk een houding vinden waarbij ik mij comfortabel voelde, maar voelde ook dat we op moesten schieten.
Bij het ziekenhuis aangekomen rende ik vanaf het parkeerterrein naar binnen.
Bij de balie aangekomen voelde ik dat onze dochter elk moment geboren kon worden. Terwijl mijn vriend na het parkeren van de auto aan kwam rennen vertelde ik hem wat ik voelde,
met mijn hand tussen mijn benen voelde ik haar hoofdje al.
Zonder schaamte vroeg ik aan mijn vriend of hij mijn legging naar beneden wou trekken, nog steeds hangend aan de balie.
Gelukkig, er kwam een arts naar ons toe rennen, bij de volgende wee mocht ik gaan persen. Ik voelde allemaal opluchting, ons meisje zou elk moment in mijn armen liggen.
Na één keer persen was haar hoofdje er al uit. Er werd snel gecontroleerd of er geen navelstreng om haar nekje zat, dat was niet zo.
Bij de volgende wee mocht ik opnieuw persen.
Terwijl ik nog steeds tegen de centrale balie van de spoedafdeling hing perste ik nog één keer.
Enkele seconden later werd onze prachtige dochter geboren, opgevouwen door mijn vriend en een art.
Binnen een paar minuten stonden er tien man personeel om ons heen, met lakens om onze dochter warm te houden.
Ik wou op dat moment maar één ding en dat was mijn dochter in mijn armen vasthouden.
Gelukkig werd er snel een bed voor ons gehaald. Vanaf het moment dat ik daarin lag, met ons meisje in mijn armen vervaagde alles naar de achtergrond.
Een gevoel van pure geluk verwarmde mijn hart.
Kort daarna ben ik bevallen van de placenta, daarna konden we rustig bij komen met ons meisje.
Ik hoop dat mijn verhaal een duidelijk voorbeeld van zijn van hoe alleen jij zélf je eigen lichaam kan aanvoelen en dat je hier ook echt naar mag luisteren.
Wat een ervaring en wat een beloning, onze Nalia.
Veel liefs,
Roxanna
Een positieve bad bevalling, of net er naast? Door Lea zelf
Het was 19 september, 4 dagen voor de uitgerekende datum. Mijn hele zwangerschap voelde ik me goed.
Ik stapte onder de douche toen mijn man thuis kwam van zijn werk rond 17:00. Toen ik onder de douche vandaan kwam zei ik; Ik voel dat ze vandaag of morgen geboren wordt, mijn buik hangt langer en mijn borsten zijn nog groter.
We gingen rond 20:00 op bed. Lekker vroeg. Onze zoon van bijna twee lag ook al fijn te slapen.
Rond een uur of 3 in de nacht werd ik wakker van wat krampjes. Ik ging uit bed om net zoals bij onze zoon een klein elektrisch dekentje in het stopcontact te steken, deze wou ik graag op mijn buik leggen. Ik hoopte zo te ontspannen en verder te slapen.
Om 3:30 ben ik naar beneden gegaan, zonder iets tegen mijn man te zeggen. Hij lag heerlijk te slapen en ik wilde hem graag laten liggen.
Ik installeerde een weeën timer app en zag al snel dat er vijf minuten tussen elke wee zat. Heerlijk het is begonnen dacht ik, we zullen snel onze dochter ontmoeten.
Ik zette een kopje vrouwenmantel thee voor mezelf en ging nog even rustig in een hoekje van de bank zitten.
Na mijn kopje thee ruimde ik het speelgoed wat in het zicht lag op, stak de kaarsjes aan en gaf de zoutlamp een mooi plekje in de woonkamer.
Ik haalde het beval bad die al opgepompt was uit de garage en plaatste er een zeil onder.
4:00 ik ging douchen, heerlijk die warme stralen op mijn lichaam. De weeën waren prima op te vangen en ik vertelde mezelf; Bij elke wee kom ik dichter bij de geboorte van mijn dochter, Een beetje zweverig voor sommigen maar ik vond het op dat moment prettig.
Onder de douche vandaan gekomen mengde ik 2 druppeltjes Clary sage olie met olijf olie en masseerde daarmee mijn buik.
Ik ging met een ontspanning muziekje, het kleine warmte dekentje op mijn meditatie kussen in de woonkamer zitten. Toen de weeën iets heftiger werden pakte ik de Tans erbij.
Wat een fijn apparaat is dit. (Hij is nu helaas kapot, omdat ik zo enthousiast was heb ik hem aan al mijn vriendinnen uitgeleend, mocht er een derde komen is dit het eerste wat ik reserveer of bestel)
De bevalling van mijn zoon ging snel en de verloskundige had mij daarom een paar keer op afspraken gezegd, als het begint moet je meteen bellen.
Maar aangezien alles zo relaxed ging wou ik iedereen laten slapen. Ik voelde me prima en zat in mijn bevallingsbubbel.
5:00 werd onze zoon Julan huilend wakker. Ik ging naar boven en ving nog even een wee op. Ik vertelde mijn man dat ik al een paar uur beneden zat. Hij werd een beetje gek wakker.
Samen met onze zoon gingen we naar beneden. Ik knuffelde hem. Er stond al een tasje klaar. Mijn man belde zijn vader en binnen 20 minuutjes kwam oma Julan ophalen.
Dit was rond half 6. De weeën werden nu iets voelbaarder maar ik dacht 6:00 mooie schappelijke tijd om de verloskundige wakker te maken.
6:00 belde we de verloskundige die een beetje kribbig was omdat het al een paar uur bezig was. Toen ze om half 7 op de stoep stond constateerde ze dat ik al 8 cm ontsluiting had.
jeetje lekker dacht ik. Maar Joe hé er zat nog geen druppel water in het hele beval bad niet. Dus zo lief als mijn man was sloot hij de slang meteen aan. Dit ging echt veel te langzaam dus we gingen over op emmers. Hij rende door de woonkamer want er moest asap water in anders beviel ik naast het bad. We konden met 8 cm ontsluiting ook niet meer naar het ziekenhuis.
De weeën waren inmiddels goed voelbaar en ik had de eerste persweeën al naast het bad. Ook braken mijn vliezen. stipt 7:00 uur zat er genoeg water in het bad, ik mocht er in.
Het moment dat ik het het bevalbad stapte kwam er een liefdevolle ontspanning over mij heen. Ik was even bang dat de bevalling zou stoppen en over een paar uur weer verder zou gaan. Maar na 2 minuten kwam er een perswee. de verloskundige wou de hartslag nog meten maar ik kon mezelf niet meer in een andere positie krijgen en riep dat ze nu echt kwam.
7:06 na precies 6 minuten in het bevalbad te hebben gezeten werd onze prachtige dochter Lievé Juna geboren.
De placenta volgde al snel, ik verloor weinig bloed en stapte na even te zijn bijgekomen met Lievé in bad zelf het bad uit, Klom voor een laatste check op de eettafel waarop we een matras hadden gelegd. Niet gescheurd niet geknipt alles ging goed met Lievé, mijn geluk kon niet op. Alles gelukkig precies op tijd.
Eerlijk gezegd best een beetje spijt dat ik niet eerder heb gebeld, dan had ik fijn kunnen ontspannen en echt bewust van het in bad bevallen kunnen genieten. Er zat nu nét genoeg water in. Maar niet zoveel dat ik verschillende ontspannende houdingen aan kon nemen. Doordat mijn man erg druk was met het bad vullen was het contact tussen ons minder dan bij de eerste. Maar vooralsnog ben ik heel tevreden met deze prachtige bevalling, z'n bevalling gun ik elke mama.
Liefs,
Lea